In de vorige editie ging het hier ook al over de soixante-huitards, zij het over het minder fraaie onderdeel van die generatie. De weinig resterende ‘echten’ zijn nu ook nog eens het laatste symbool van hun rechtschapenheid kwijt gespeeld met de definitieve sluiting van café Amedee. Daarmee is het verschijnsel ‘bruine kroeg’, een typisch product van de jaren 60, wel helemaal uit het Leuvense uitgaansbestaan verdwenen.
Tot het midden van de jaren 60 was Leuven een duidelijke stad, toch wat de sector horeca betreft. Je had twee zeer strikt afgebakende soorten cafés: eentje voor burgers en eentje voor studenten. Die twee waren niet inwisselbaar. Een student was in een burgercafé niet welkom en een burger dacht er niet aan zich onder die varkens van studenten te begeven. Franstalige studenten maakten daar een uitzondering op. In de betere etablissementen werden die zelfs met veel egards en de bijbehorende tralala behandeld. De Leuvense bourgeoisie sloofde zich in die dagen nog uit om de Franse taal te verminken.
Vlaamse studenten hadden de Oude Markt ingepalmd, zwermden uit tussen Marraine, Ambiorix, Pallieter, Bacchus en Kempenland. De burgerjeugd troepte samen aan de toen nog bestaande vismijn. Op het ene plein werd het ‘Io Vivat’ gelald, op het andere werd geheupwiegd op muziek van Sylvie Vartan en Richard Anthony. Beide pleinen hadden maar één zaak gemeen: ’s morgens moest je er even voorzichtig tussen de plassen kots laveren.
In 1967-68 kwamen enkele verlichte geesten op het idee om zelf een pand te huren. Bij Van Vlasselaer bestelden ze een vrachtwagen bekistingsplanken, bij Peeters op de Vismarkt kochten ze enkele kilo’s spijkers, en bij Thirry enkele emmers verf. Ze timmerden een toog en een podium in elkaar, in een achterkamertje werden twee urinoirs tegen de muur geschroefd, achter de toog kwam een versterkertje (nog eentje met lampen!) en een platendraaier, tegen de muur twee boxen, hier en daar een likje verf en voilà: de Harp was geboren. In de Mechelsestraat werden Johnny Haliday en Adamo luidkeels overstemd door John Lee Hooker en Jimi Hendrix. Het nachtleven in Leuven zou nooit meer hetzelfde zijn.
De moeder van alle bruine kroegen kreeg talrijke kinderen. Eerst splitste de Harp zichzelf op. Medestichters Paul, Kris, Ludo en C° vonden dat de nadruk er niet voldoende op het politieke vlak lag maar te veel op de Leuvense jongeren die zich noch bij de studenten, noch bij de Cacharel-jeugd rekenden. Daardoor ontstond het zogenaamde SVB-kot in de Eikstraat. Toen werden twee zaken, met een tot dan bedenkelijke reputatie vanwege de aanwezigheid van ‘stoute madammen’, hertimmerd tot bruine kroeg: Reynaert en Delper. Op de Oude Markt ondergingen sommige burger- en studentencafés een gelijkaardige methamorfose: De Kroeg, Het Tribunaal, Den Oechel, de Hangmat, De Weireld. Met De Pimpel kreeg Leuven zelfs een pur sang folkkroeg, met De Zondvloed het eerste echte biercafé. El Rincon werd de Libertad, Rocky’s Place werd De Ark, Ad Fundum werd de Smisse. De Seven Oaks bleef zichzelf tot de smalle trap moest vervangen worden voor de veiligheid. En ik vergeet er hier waarschijnlijk nog een paar.
In al die kroegen lag het accent op vrijheid blijheid, niet-commerciële muziek, gelul over politieke linksigheid, muurkranten, toogfilosofie en vooral op alleen maar groeiende poefboeken. Wie zijn gelijk niet kreeg in de ene kroeg, probeerde het eens in een andere.
En toen al die bruine kroegen zichzelf en Woodstock nauwelijks wisten te overleven vanwege de oprukkende BGBC-jeugd die het meer op Miletjasjes en pastelkleurtjes had begrepen, begon Lucas Van Langendonck met de Amedee waar hij uitsluitend klassieke muziek draaide. Toen hij nog collegestudent was, had ik hem in de Reynaert wel eens over de vloer gekregen, bij wijze van spreken aan het handje van zijn oudere broer. Te jong om een echte soixante-huitard te zijn maar wel met de juiste mentalteit en levensvisie. Die hield hij dan ook fanatiek en consequent aan. Na zijn plotse dood zette een vzw zijn werk voort in de spirit van 68. Helaas mocht het niet blijven duren.
Hopelijk moeten we niet wachten tot 2068 voor we weer een revival van de bruine kroeg krijgen.
camperhuub 